Hou jij wel eens de schijn op? Laat je niet snel merken hoe jij je echt voelt, wat je denkt of hoe het nu werkelijk met je gaat? Dan ben je niet de enige, want er zijn veel mensen die, net als jij en ik, niet altijd laten merken hoe ze zich werkelijk voelen. Een ander hoeft toch niet te weten dat we gespannen of onzeker zijn over ons uiterlijk, werk, gedrag, positie in de groep of sociale status? Liever kiezen we ervoor om een krachtigere versie van onszelf te tonen. Dit is de versie die we op dat moment graag willen zijn. Of de versie die we dénken te moeten zijn in een bepaalde situatie of gezelschap.
De beste versie van jezelf
Als beelddenker zie ik dan voor me dat we deze versie, als het ware, neerzetten in onze etalage. In die etalage is het altijd goed, is er geen onzekerheid, ongemak of vermoeidheid. En net als etalages van winkels, passen we onze persoonlijke etalage aan als we denken dat dit nodig is. Maar stel je nu eens voor dat anderen dit ook regelmatig doen. Dat ook zij niet laten merken hoe ze zich echt voelen, wat ze werkelijk denken of waar ze mee worstelen. Dan spiegel jij jezelf dus aan etalages van anderen, terwijl zij op hun beurt hetzelfde doen bij jou. We baseren onze mening over anderen niet op wie ze zijn, maar op wie ze laten zien. Als je dit voor je kunt zien, dan kun je misschien ook invullen hoe vermoeiend het is om krampachtig een “betere” versie van jezelf te tonen. Jezelf steeds te spiegelen aan betere versies van andere mensen en jouw versie hier weer op aan te passen. Ook ik betrap mezelf wel eens op dit gedrag.
Deel je onzekerheid
Een paar jaar terug besloot ik mijn eigen onzekerheid te delen tijdens de eerste les van een vervolgopleiding. Tijdens de voorstelronde hoorde ik over de werkervaring en functies van medecursisten en ik voelde mezelf steeds kleiner worden. Ik had niet meer helder wat ik geleerd had tijdens de Level 1 cursus. Bang om door de mand te vallen voelde ik me steeds meer gespannen. Automatisch begon ik mezelf te wapenen door mijn etalage te pimpen. Ik plakte een glimlach op mijn gezicht en deed alsof ik alles begreep. Maar innerlijk zag het er heel anders uit.
Toen het mijn beurt was, besloot ik ter plekke om mijn gespannenheid en onzekerheid uit te spreken. Tot mijn grote verbazing, reageerden veel cursisten opgelucht. De verhalen kwamen los en ik bleek niet de enige te zijn met twijfels over haar kennisniveau. Het was een verademing. De dynamiek in de groep werd anders. Omdat we onszelf kwetsbaar op durfden te stellen heb ik meer opgestoken van deze lessen dan ik vooraf had verwacht. En ik voelde me krachtiger en sterker, juist door het delen van mijn onzekerheid op dat moment.
Een wijze les
Dit was een wijze les en vrij recent heb ik – ook nu weer bij een vervolgopleiding – hetzelfde gedaan. Met bijna hetzelfde effect. Hierdoor heb ik dingen geleerd over mijzelf die ook heel waardevol zijn voor jou:
Om een betere versie van mezelf te zijn sta ik mezelf niet toe om mijzelf te zijn. Met als gevolg dat ik minder in mijn kracht sta.
Ik heb zelf ervaren dat ik niet de enige ben.
Mensen waar ik tegenop kijk, blijken ook tegen mij op te kijken.
Als je je onzekerheid (of schaamte) uitspreekt, dan valt het mee. Want niemand is strenger voor jou, dan jijzelf.
Herken jij jezelf in dit verhaal en belemmert het je in je dagelijkse leven? Je kunt dit gedrag aanpakken door met jezelf aan het werk gaan. Als coach kan ik je hierbij begeleiden. Je gaat kennismaken met wie je nu echt bent, wat je drijft, hoe je verder wil, wat je mogelijkheden zijn en hoe je dit gaat bereiken. Ik begeleid je hier stap voor stap bij. Je gaat nieuw gedrag leren door te doen, want dat is de beste manier.
Confucius schreef het ooit heel treffend op:
“Ik hoor en ik vergeet. Ik zie en ik onthoud. Ik doe en ik begrijp.”
Wil je meer weten? Neem dan contact op voor een vrijblijvende kennismaking. Al besluit je er niets mee te doen, je zult er altijd wijzer van worden.
Hanita
Groei door aandacht met 
